ขนมจากติ่มซำ แฮมเบอร์เกอร์ เข้าผัดผ่อนแหลมทอง “จอห์น ยกให้ ชาน”

เพราะว่า…แห่งัฐพล ตอนประยูรวงศ์ ประชากรสถานที่แวะจากไปร้านขายของ โฟร์ งาน์ซง โดยมากคลั่งไคล้ผู้บัญชาร้านรวงเหน้า ชื่อเสียงเรียงนาม “จอห์น มอบ ดาดฟ้า” หรือไม่ก็ “เฉิน เฉวิน ฉัง”สาวตี๋สายโลหิตเมืองจีนคนนี้เกิดด้วยกันใหญ่แห่งหนประเทศสหรัฐอเมริกา แต่ว่าจะเป็นครัวเรือนทวีปเอเชียฝ่ายข้างน้อยแห่งฟลอริดา แต่ว่าเขาก็มีความสุขกับพร้อมจะสาวก้าวเจียรตรงหน้า เขาจึงเจียรกราบเรียนแห่งหน University of California at Berkeley สิ้นสุดต่อจากนั้นทำพักใหญ่ก่อนเจียรดามด้านสั่งการ China Europe International Business School จีน ด้วยกันลุยการงานธุรกิจเรือบินเอาแรงเอ็ด ก่อนลงมาหลงรักเมืองไทย“คุณพ่อข้าพเจ้ามาจากจีนแผ่นดินใหญ่ ไปตั้งรกรากสถานที่ประเทศสหรัฐอเมริกาตั้งแต่ช่วงพรรษา 1960 ด้านมารดาจากไปอยู่ที่นั่นตอนปี 1970 ตระกูลทั้ง 4 มนุชก็ก่อเกิดด้วยกันโตตรงนั้น คงแตกต่างจากชาวเอเชียแห่งอเมริกาคนอื่น เพราะส่วนมากจักสิงสู่นิวยอร์กหรือไม่ก็แคลิฟอร์เนีย แต่ว่าอิฉันอยู่ฟลอริดา เกล้าผมก็ใหญ่มาฉบับร่างมนุษย์อเมริกันปกติ เจียรกราบเรียนก็ประกอบด้วยแม้ว่าเพื่อนฝรั่ง ปราศจากเพื่อนครอบครองคนเอเชียเกิน พอสำเร็จการศึกษามัธยมเกล้ากระผมก็รู้อยากจักทดลองจากไปอยู่ที่อื่นมั่ง ก็เลยจากไปกราบเรียนมหาวิทยาลัยแห่งหนแคลิฟอร์เนีย เมื่อจากไปจรดก็รู้ตวาดสบายใจกระทั่งช่วงขนเจียรแคลิฟอร์เนียเกล้ากระผมก็จำเป็นต้องปรับพฤติกรรมมากหลายเหมือนกัน เพราะโตลงมาแห่งบุรีเล็กมากๆ หลังจากนั้นเคลื่อนย้ายจากไปอยู่บุรีโย่งๆ เป็นครั้งแรกเลยสถานที่มีเสี่ยวครอบครองคนเอเชีย อันที่จริงเกล้ากระผมแหวลึกๆ จากนั้นเกล้ากระผมก็ประกอบด้วยความเป็นทวีปเอเชียอยู่ณตัว โน่นคงจะเป็นสาเหตุเอ็ดที่เกล้ากระผมเคลื่อนย้ายมาสิงสู่ทวีปเอเชียตอนนี้เกล้าผมออกจากคฤหาสน์ระยะชนมพรรษา 18 ครอบครัวข้าพเจ้าค่อนข้างจะโย่ง มีวงศ์วาน 4 มนุษย์ เสียแต่ว่าไม่ได้ใหญ่ลงมากับดักวงศ์วานมากหลายๆ ฉบับร่างจีน ตระกูลข้าพเจ้าก็ออกจะดำรงฐานะอเมริกัน เป็นตัวของตัวเอง ข้าพเจ้าสังเกตว่าคนไทยออกจะแนบเนียนกับครัวเรือนยิ่งกว่า พ่อแม่เกล้าผมก็โผบินไปมาระหว่างอเมริกากับดักเมืองจีน เคยชินสร้างงานลงมาหลายอย่าง ห้องอาหาร ปั๊มน้ำมัน ปลาร้าศกุนีิฟต์ช็อป เสียแต่ว่าเสาๆ เกินก็ถือเอาว่า อสังหาริมทรัพย์ หลังจากสำเร็จการศึกษาข้าพเจ้าปฏิบัติการธนาคารณแคลิฟอร์เนีย เป็นแบงค์จี๊ดๆ สร้างสิงสู่คาด 2 ปี เมื่อผ่านจากไปครู่หนึ่งก็รู้สึกว่าโหยกลับไปเรียนต่อ ข้าพเจ้าก็ไปกราบเรียนที่เมืองเมืองจีน MBA ที่ China Europe International Business School เรียนสิงสู่พรรษากึ่งจึงเริ่มทำเจียรพร้อมกันบุคลิกลักษณะข้าพเจ้าครอบครองคนเรียบ แต่ว่าคนอื่นคงมองว่าเข้าถึงลำบาก หามิได้ตวาดเป็นมนุษย์ครื้นเครงกับดักคนสถานที่ไม่กระเสียนเช่นกัน จำเป็นต้องใช้เวลาหน่อยกว่าจะสนิทกับดักใคร ข้าพเจ้าเปล่าเบาแยแสความแฟชั่นจังนัก ชื่นชอบกระไรที่ครอบครองวิชาการมากกว่า เกล้าผมตอแยวิทยาศาสตร์ทั้งหมดกิ่งก้านแล้วก็ยุติธรรมชาติ ดำรงฐานะมนุชพินอบพิเทาเทพนิรมิตจัง ชื่นชอบผู้มีชีวิต ความจริงก็อยากประกอบด้วยสัตว์เลี้ยงแม้ว่าเปล่าอ่อยประกอบด้วยกาลเวลาช่วงข้าพเจ้าอยู่สถานที่ประเทศจีนก็เล็งๆ สิงสู่แหวจะมาอยู่บุรีแหลมทองดีงามไหม ความจริงสิงสู่บุรีไทยสร้างการงานสะดวกกระทั่งอยู่แห่งหนจีนก็หามิได้หัวอ่อนจัง แม้ว่าข้าพเจ้าตวาดคนไทยมือสะอาดจึงสนทนาคล่องกระทั่ง ปฏิบัติการด้วยหลังจากนั้นสบายใจ ระหว่างสำนักงานกงสีเกี่ยวพันเครื่องบิน สอดส่องความการตลาดแห่งทวีปเอเชีย ตลอด 2 พรรษา ข้าพเจ้าว่าเลี่ยนดำรงฐานะงานแห่งหนตรงๆกับความเอาใจใส่ข้างวิทยาศาสตร์ของข้าพเจ้า เกล้าผมถูกใจดูเครื่องบินสมัยจากไปท่าอากาศยาน พอไปได้มาจัดการตกลงรู้จักมักคุ้นซีกต่างๆ สิ่งของเครื่องบินก็มากมายถูกใจเข้าไปอีก เกล้าผมถูกใจงานตรงนี้เสียแต่ว่าบ๊วยจากนั้น ก็คิดแหวมันก็อีกทั้งเป็นการงานออฟฟิศอยู่ดี ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับเทเวศวร์ด้วยกันผู้ร่วมงาน 6 ประเด็นมนุษย์จัดการรบพุ่งวิกฤตให้รอดไป ไม้ไผ่กาญจนาไอสสีครีม (เจ้าตำรับ) ชนะคดีศาลชั้นต้น ครอบครองสิทธิแบรนด์ก่อตลาด เกล้ากระผมลงมาอยู่เมืองแหลมทอง 3 ปีกตวาดจากนั้น ความจริงก่อนหน้าก็ลงมาเที่ยวเป็นนิตย์ ลงมาหนแรกช่วงพรรษา 2001 ตอนนั้นโง่จะใครเลย ก็เดินเตร่อรรณพจึงกลับมา ขนองๆ ก็ได้ประกอบด้วยเกลอประตู กระเป๋าแห้งบ๊วยก็ปลงใจขนมาสิงสู่ประตู ครบถ้วนการงานปีกของกินประเทศฝรั่งเศสแห่งหนร้านขายของ โฟร์ งาน์ซง (4 Garcons)ข้าพเจ้าคิดดูแหวงานที่นี่เริ่มทุเลาต่อจากนั้น งานตรงนี้เป็นครั้งแรกสถานที่ข้าพเจ้าร่วมงานกับดักคนภายนอก เพราะว่าปกติทำกับดักคนในที่ทำงานเดียวกัน ซึ่งรูปพรรณธุรกิจก็ไม่เช่นเดียวกัน ครั้นมาจัดการตรงนี้รู้สึกคว้าว่าทั้งหมดมองดูจังกับงานจังเพราะเป็นธุรกิจสรรพสิ่งตนเอง ทั้งหมดร่วมแรงร่วมใจออกความคิดเห็นแล้วจึงพากเพียรเลือกเฟ้นสิ่งที่บริสุทธ์สุดโต่งเกล้าผมตกลงศึกษาสมบูรณ์ความการงานร่วมกับคนอื่นๆ จำต้องแจ้งตวาดมิใช่ว่าจำต้องทำให้เชื่องทุกเที่ยว เห็นทีจะก็จำเป็นต้องเลือกสรรแหวระยะใดรบพุ่ง ระยะไหนหยวน ก่อนหน้านี้ข้าพเจ้าจำเป็นต้องสนทนากับดักลูกค้าถม เสียแต่ว่าณ เวลานี้ริเริ่มมาเน้นความดูแลสมุดบัญชีสิ่งของร้านขายของจับจ่ายสมบัติให้ตามกำหนด พิจารณาว่าค่าใช้จ่ายเที่ยงตรงหรือไม่ จ่ายเงินเดือนพนักงานและสรุปความค่าใช้จ่ายรายเดือน เทียบเท่าเป็นแคชเชียร์ก็แหวได้มา (สรวลเส)มุขพี่ “โจ-นพ.รุจาพงศ์ สุขบท” ดูแลปีกของกินกับทั้งหมดเมนู ด้านพี่ “แวน-อายุษมือ อารนกกระยางกูร” สอดส่องดูแลคดีขนมหวาน จึงสอดส่องคดีการว่าการครัว โก “ป๊อป-พระพิรุณห์ วัแก่เฒ่ากลมสาม” สอดส่องความการอลงกตร้านขายของด้วยกันสั่งซื้อของ พวกสิ่งของตกแต่งนี่ก็ดำรงฐานะสไตล์และไอเดียสรรพสิ่งนกเขา แล้วจึงคดีการตลาด ต่อเนื่องพาหะ นามบัตรเช่นไรเหล่าตรงนี้นกเขาก็ดูแลเอง ที่แท้หามิได้การงานสถานที่ข้าพเจ้ากันเองพ้น ข้าพเจ้าก็เรียนบัญชีลงมาแต่ว่าไม่เคยจัดการดังนี้มาก่อน นี่เป็นครั้งแรก ข้าพเจ้าเรียนรู้เช่นไรใหม่ๆ ถมตั้งแต่เปิดร้านตรงนี้ ณ เวลานี้ทุกอย่างค่อนข้างลงตัวจากนั้น เริ่มเห็นภาพสถานที่ชัดแจ๋วขึ้นไป ตอนแรกๆ นี่เฝือเต็มแรง วิ่งวุ่นตลอดวันรอจัดการคดีนั้นเนื้อความตรงนี้ ตอนนี้ครั้นทุกสิ่งทุกอย่างพอดีแล้วก็ให้ความรับผิดชอบให้พนักงานสมบูรณ์ ร้านค้าตรงนี้ประกอบด้วยบุคลากรกะ 30 มนุช อีกร้านรวงเอ็ดก็กะ 1215 คน ก็ดีอารมณ์ทางใจสถานที่ร้านขายของพลังไปก้าวหน้า ฉันมุ่งมั่นเก็บว่าจะเปิดร้านเพิ่มพูนชันษาเว้นร้านขายของ แม้ว่าก็เท่าทบทวนดูไว้คร่าวๆ พอฉันโตขึ้นไปก็ประกอบด้วยคนงอกงาม ตอนนี้ร้านรวงแห่งหน 2 สรรพสิ่งโฟร์ งาน์ซง ลงความว่า โจส์ ตะแคงเบิล (Joe’s Table) เปิดลงมาได้มา 3 เดือนต่อจากนั้น ขนาดที่จะกระจิดริดกว่าสำนักงานสาขาจำเดิม เสียแต่ว่าก็ไปได้มาด้วยดีที่ผ่านมาบิดาสรรพสิ่งเกล้ากระผมถ่ายทอดกระไรเกล้ากระผมอนันต์ยิ่งนัก ท่านดำรงฐานะมนุชที่สร้างตัว ไม่ไหวดำรงฐานะกรรมกรกงสี บิดาบ่งบอกเทียบเท่าตวาดแยกออกควานหาทางสร้างธุรกิจตัวเอง เกล้ากระผมครอบครองบุตรคนหัวปี (ถัดลงมาเจ๊คนแรก) ก็จำเป็นจะต้องรับผิดชอบยิ่งกว่าคนอื่นสักนิด แม้ว่าก็ไม่ไหวต่างกับวงศ์วานคนอื่น ยิ่งนัก ไม่ได้สารภาพความบีบคั้นขนมจากบูรพาจารย์ ความจริงเกล้าผมตวาดพ่อแม่ก็พะวักพะวงเนื้อความชีพส่วนตัวข้าพเจ้าเหมือนกัน ข้าพเจ้าก็เท่าบอกว่าข้าพเจ้าเข้าใจตวาดพละก่อเช่นไรอยู่ เปล่าหิวแยกออกพ่อแม่พะวงจังเกล้ากระผมชอบดุริยางคมากมายประเภทและจักค่อนข้างแนบเสียงดนตรีสมัย 80 เพราะว่าตอนพละใหญ่เกล้าผมฟังเพลงกาลเวลานั้น แม้ว่าสมมติว่านึกออกถมก็จะเป็นช่วง 90 ผิกาลเวลา 80 แห่งหนชื่นชอบก็มี ไมเคิล ไม่คลาด็คสันจมูก วิทนีย์ ฮิวสหนึ่งพันกิโลกรัม ด้วยกันลงมาที่สูงที่นา ข้าพเจ้าชื่นชอบฟังเพลงยิ่งนัก บางทีก็โง่ดอกว่าเสียงดนตรีตรงนี้ใครร้อง แม้ว่าตรวจฟังจึงระลึกถึงอดีตกาล ระยะเวลาหนุ่มสาวเกล้ากระผมชื่นชอบโอเอซิสเกล้าผมถูกใจอ่านหนังสือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวพันวิทยาศาสตร์ กับการเงิน นิยายเปล่าเบาอ่าน สมมติว่าดำรงฐานะผิวหนังก็ประกอบด้วยดูมั่ง เสียแต่ว่าชื่นชอบกระไรสถานที่ดำรงฐานะตำนาน ช่วงนี้แม้มีสมัยข้าพเจ้าก็จะฝึกซ้อมภาษาไทย เพราะว่าข้าพเจ้าคร่ำเคร่งจะสิงสู่ประตู แม้เอ่ยปากไทยสะดวกก็จักสื่อสารกับมนุษย์ได้จังขึ้ร ก่อนกำหนดลงมาที่นี่ข้าพเจ้าพูดภาษาไทยไม่ได้พ้น ก็ริเริ่มเรียนภาษาไทยแห่งหนโรงเรียนนิสามา 9 พระจันทร์หลังจากนั้น ก็เอาใจช่วยได้มาจังความพื้นฐาน งานอ่าน จึงเสาภาษา การเปล่งเสียง เสียแต่ว่าครั้นออกลูกข้างนอกห้องเรียนแล้วก็จำเป็นจะต้องซ้อม สังสนทนากับดักคนถมๆ เรียนรู้ศัพท์ทวีคูณ ณ เวลานี้ก็ยังกราบเรียนอยู่ ระแวงจะกราบเรียนเจียรช้าๆ ก็เพราะว่ามีเช่นไรให้กราบเรียนอีกถมยิ่งนักในนครแหลมทอง ข้าพเจ้าถูกใจของกินเสียแต่ว่าไม่อ่อยถูกใจถอง ของกินแหลมทองที่ชื่นชอบก็ประกอบด้วยผัดประเทศไทย ใบกะเพราไก่ พวกแกงกะทิ อาหารเผ็ดๆ ก็ใช้ได้เสียแต่ว่ามิใช่ตวาดเผ็ดทั้งหมดจาน แม้ของกินประเทศไทยความจริงก็กินที่ใดตกลง เสียแต่ว่าสมมติว่าร้านขายของแห่งหนชื่นชอบก็มีตะจ๋อปลิง ท้องนาเลิก จึงร้านรวงศรหน้าสั้น แถว อนุสาวรีย์ระบบประชาธิปไตย เข้าไปแห่งร้านขายของจากนั้นรู้สึกเสมอเหมือนทวนทบสมัยคว้า ซีกเครื่องดื่ม ก็ถูกใจน้ำกินด้วยกันน้ำผลไม้ ก่อนหน้าเกล้ากระผมไม่เคยกินผลไม้มากหลายขนาดนี้มาก่อนกำหนด สถานที่ประเทศสหรัฐอเมริกาก็ส่งผลค่าคบไม้เสียแต่ว่าไม่ตราบที่เมืองแหลมทอง เมื่อลงมาที่นี่ก็ชอบเต็มแรง ส้มสุกลูกไม้สดๆ ดีงามๆ ถมจัง ชาวไทยดวงดีหนอขอรับ เกล้าผมแหวคนเราจะมีสเน่ห์ก็จำเป็นต้องมาจากท่าทางมากกว่า เกล้าผมชื่นชอบมนุษย์ที่มีเช่นไรคล้ายๆ เกล้าผม จำต้องจิตใจดีงาม มนุษย์บางท่านคงจะพะวักพะวงแต่ว่าตนเองเพราะไม่สนใจใจคนอื่นๆ มนุษย์สถานที่ข้าพเจ้าหิวเป็นเพื่อนเช่นกันก็จำต้องดำรงฐานะคนแห่งหนเข้าไปอกรู้ ประกอบด้วยความทรหดอดทน จำเป็นต้องคบหาสมาคมกันพร้อมด้วยตัวตนที่แท้จริงๆ ไม่ใช่เช่นนั้นตวาดอยากให้ฉันเปลี่ยนแปลงเป็นภาพร่างอื่น หรือไม่ก็มาคาดหวังเช่นไรขนมจากอีฉัน ข้าพเจ้าสิงสู่ลงมาเหลือแหล่ที่ เจอะเจอมนุชลงมาเหลือแหล่ภาพร่าง มีเพียงไม่กี่ทอผ้ามนุษย์แห่งหนเกล้าผมยังสนิทด้วยอยู่